De vriendelijke eigenaar van de agriturismo waar we verbleven gaf ons graag tips over mooie plekjes in de omgeving. Op een warme dag adviseerde hij ons te gaan wandelen in het Parco delle Cascate – park van de watervallen – in het kleine plaatsje Molina di Fumane. Doordat het park hoog is gelegen, de bomen van het bos de zon blokkeren en er veel stromend water is, zou het er aangenaam koel zijn. We besloten het advies van de eigenaar te volgen en reden via veel slingerende weggetjes naar Molina toe. Het plaatsje is meer dan duizend jaar oud en heeft een naam die niet toevallig gekozen is: ooit stonden er vele watermolens om te zagen, te malen en te persen. Enkele daarvan zijn bewaard gebleven, maar draaien tegenwoordig vooral voor toeristen. Bezoekers kunnen hun auto aan de westkant van Molina achterlaten. Vervolgens wandelen ze in enkele minuten door het plaatsje heen, langs de kerk van Sant’Urbano, naar de ingang van het park.
Het Parco delle Cascate is gelegen in de Monti Lessini, die ter plekke een hoogte van 400 tot 600 meter bereiken. Na het kopen van kaartjes kunnen bezoekers kiezen tussen drie routes, die verschillen in lengte en zwaarte. De groene route is het gemakkelijkst. Deze is 1,2 kilometer lang en kan in een half uurtje gelopen worden. Dan volgt de rode route, met een lengte van 2,3 kilometer en een gemiddelde moeilijkheidsgraad. Voor deze route moet men op een uurtje wandelen rekenen. Ten slotte is er de moeilijkste route, de zwarte. Deze heeft een lengte van 3,6 kilometer en vergt van bezoekers veel klimmen en dalen. Volgens de informatie van het park moeten bezoekers rekenen op een wandeling van twee uur. Wie naar het Parco delle Cascate komt, moet sowieso goed schoeisel meenemen. Hoge hakken zijn expliciet verboden.
Wij kozen voor de rode route en wandelden over goed begaanbare paden langs intrigerende grotten, poelen en prachtige watervallen. In het park leven vele diersoorten, onder meer vossen, eekhoorns, uilen, dassen, waterspreeuwen, vleermuizen en verschillende waterdieren. Volgens de informatie van het park zouden we die allemaal kunnen tegenkomen, maar wij stuitten alleen op een verdwaalde geit. Dat is ook wel logisch, want de genoemde dieren zijn vrij schuw en het was die dag behoorlijk druk in het park. De drukte concentreerde zich vooral op één plek: de altalena, oftewel de schommel, die enorm populair bleek. Wie altijd al eens heeft willen schommelen bij een klaterende waterval, moet beslist het Parco delle Cascate bezoeken. Wij hebben er een buitengewoon plezierige dag doorgebracht.