Voorlopig was het met de nederlagen van Praeneste en Velitrae weer even rustig onder de Latijnse bondgenoten. Dat betekende niet dat Rome nu geen problemen meer het hoofd hoefde te bieden. De oorlog met de Volsci ging onverminderd door en deze oude vijand betoonde zich bijzonder taai. In de hier…
Binnen de gemengde constitutie van de Romeinse Republiek zag de Griekse geschiedschrijver Polybius (ca. 203-120 BCE), die lange tijd in Rome zelf verbleef, de consuls als het monarchale element, de Senaat als het aristocratische element en het volk met zijn volkstribunen als het democratische element.[1] Zolang de drie elementen elkaar…
In de late zesde eeuw voor onze jaartelling verruilden de Romeinen hun monarchale regeringsvorm voor een republikeinse. In de eeuw die volgde, werd het bestuur van deze Romeinse Republiek gedomineerd door de klasse van de patriciërs, de oorspronkelijke Romeinse adel die al in de Koningstijd de belangrijkste civiele en religieuze…
De Standenstrijd van de Vroege Republiek was in feite geen conflict tussen patriciërs en plebejers: het was een conflict tussen patriciërs en de elite onder de plebejers enerzijds en een conflict tussen die twee groepen samen en de lagere klassen onder de plebejers anderzijds. Waar de patriciërs een monopolie op…
Tegen het einde van de zesde eeuw voor onze jaartelling schaften de Romeinen het koningschap af. De precieze omstandigheden waaronder dat gebeurde, zullen wel nooit duidelijk worden. Dat woede over een schanddaad van de zoon van de laatste koning de reden was, is erg onwaarschijnlijk. Dat deze laatste koning werd…
Positieve actie ten behoeve van minderheden of politiek achtergestelden is geen modern fenomeen. Ook in de Oudheid bestond het al. In de vierde eeuw BCE werd in de Romeinse Republiek een vorm van positieve actie geïntroduceerd. Dat gebeurde na een buitengewoon verhit debat. ‘Positieve discriminatie’ was toentertijd net zo controversieel…