Tussen 1238 en 1751 resideerden de patriarchen van Aquileia doorgaans in Udine. Aanvankelijk was het kasteel van de stad hun residentie, maar dat werd eind zestiende eeuw gevorderd door de Venetiaanse gouverneur. De patriarchen – die overigens ook allemaal Venetianen waren – verkasten daarop naar een palazzo uit de zestiende…
Het kasteel van Udine staat op een kunstmatige heuvel waarvan de geschiedenis teruggaat tot de Bronstijd. Daarmee is de legende weerlegd die stelt dat het Attila de Hun was die de heuvel in 452 liet bouwen door zijn manschappen, zodat hij de verwoesting van de stad Aquileia vanaf een hoog…
De Piazza della Libertà is het bekendste plein in het centrum van Udine. Het plein wordt gedomineerd door twee gebouwen. Aan de zuidkant is dat de Loggia del Lionello, het oude stadhuis van Udine dat veel wegheeft van het Dogepaleis in Venetië. Aan de noordkant staat de Porticato di San…
Het museum van de kathedraal van Udine is gevestigd in de achthoekige klokkentoren van het gebouw en in enkele kapellen links van het koor. De begane grond van de klokkentoren was voorheen het baptisterium van de kathedraal, hetgeen ook de achthoekige vorm verklaart. Als basis voor een hoge toren bleek…
Udine is geen erg toeristische stad. Noch in de musea, noch in de restaurants was het erg druk, terwijl er in de ondergrondse parkeergarage zeeën van ruimte waren. Een van de hoofddoelen van ons bezoek aan de stad was natuurlijk de Duomo, waarvan de geschiedenis bijna 800 jaar teruggaat in…
Na een uitstekende lunch keerden we terug naar de Piazza Garibaldi voor het tweede deel van ons bezoek aan het sympathieke Spilimbergo. Vanaf de Piazza wandelden we richting de kerk van San Giovanni dei Battuti. Deze kerk dateert van de veertiende eeuw. Ze werd in 1346 gebouwd en in 1361…
Het leuke stadje Spilimbergo, met zo’n 12.000 inwoners, is onder meer bekend vanwege zijn zaterdagmarkt. Het was dan ook erg druk toen we het juist op een zaterdag besloten te bezoeken. Gelukkig konden we onze auto nog kwijt op een parkeerplaats achter het lokale busstation. De markt interesseerde ons niet…
In het centrum van het kleine Cividale del Friuli liggen alle bezienswaardigheden op loopafstand van elkaar. Aan enkele van deze bezienswaardigheden heb ik reeds aparte bijdragen gewijd. Deze bijdrage wil ik benutten om de resterende samen te nemen en in één keer te bespreken. De wandeling door het stadje begint…
Het nationaal archeologisch museum in Cividale del Friuli is al heel oud: het werd in 1817 opgericht. Eind negentiende eeuw vond het onderdak in het Palazzo de Nordis, een mooi stadspaleis uit de vijftiende eeuw net ten noorden van de Duomo van het stadje. Inmiddels huisvest het Palazzo de Nordis…
Het museum naast de Duomo van Cividale del Friuli is niet bepaald groot te noemen: het bestaat uit slechts vier zalen. Toch zou ik niemand willen aanraden het museum maar over te slaan. Het bezit namelijk prachtig Longobardisch beeldhouwwerk uit de achtste eeuw en schilderijen uit de zestiende eeuw van…
De Duomo van Cividale del Friuli, gewijd aan Santa Maria Assunta, is strikt genomen geen kathedraal, want Cividale heeft geen eigen bisschop meer. De omgeving van het gebouw is interessant, want ze vertelt ons het een en ander over de geschiedenis van het stadje. De Duomo kijkt uit op het…
Van alle Italiaanse steden die ik in mijn leven heb bezocht is Trieste wel de minst Italiaanse. De stad was lange tijd Oostenrijks, had veel inwoners van niet-Italiaanse afkomst en behoort nog maar relatief kort tot Italië. Samen met Trento was Trieste de belangrijkste ‘buit’ die het Koninkrijk Italië aan…
Trieste stond in de Oudheid bekend als Tergeste. Het is niet helemaal duidelijk wie de oorspronkelijke inwoners waren. Misschien behoorden ze tot de Histri of de Keltische Carni, maar het is ook mogelijk dat ze Veneti waren. In elk geval lijkt de naam Tergeste (Terg-este) de Venetische hypothese te ondersteunen,…
In Trieste wordt op wegwijzers niet alleen aangegeven welke kant je op moet, maar ook hoeveel stappen je nog moet zetten voordat je bij een bezienswaardigheid bent. De bordjes zijn heel behulpzaam, maar als je bij 37 graden Celsius de heuvel moet beklimmen waarop de Duomo van de stad is…
In de zomer van 2017 bezochten we Aquileia, ooit een bruisende Romeinse stad met misschien wel meer dan 100.000 inwoners. De Romeinse dichter Ausonius (ca. 310-395) zette de stad in de vierde eeuw nog op de negende plaats van belangrijkste steden van het Romeinse Rijk. Die vierde eeuw was een…
De schitterende kerk van Santa Eufemia in het historische stadscentrum van Grado is in feite een voormalige patriarchale basiliek. De kerk was tot 1451 de formele zetel van de Patriarch van Grado. In dat jaar werd het Patriarchaat van Grado opgeheven en verplaatst naar Venetië. De Patriarch van Grado oefende…
Het moderne Grado is een aangename badplaats die hordes toeristen trekt vanwege de prachtige stranden die je er vindt. Het Grado van de Oudheid was daarentegen de havenstad van Aquileia, dat zo’n tien kilometer noordelijker ligt. Toen heette de stad Ad Aquas Gradatas, wat tijdens de Middeleeuwen werd afgekort tot…
De prachtige Romaanse basiliek van Santa Maria Assunta was de officiële zetel van de Patriarch van Aquileia totdat dit patriarchaat in 1751 werd opgeheven. De basiliek die we tegenwoordig zien, werd in de elfde eeuw gebouwd. Er stond echter al een kerk op deze plek sinds de vroege vierde eeuw,…
Het huidige Aquileia is een klein en aangenaam stadje met zo’n 3.500 inwoners in de regio Friuli Venezia Giulia in Noordoost-Italië. In de Oudheid was Aquileia daarentegen een grote en welvarende stad met een bevolking die mogelijk meer dan 100.000 zielen telde. De stad werd in 181 BCE gesticht en…