In de afgelopen negen bijdragen heb ik de inspanningen besproken die Michiel de Ruyter, zowel als koopman als als viceadmiraal, zich heeft getroost om christenslaven in Noord-Afrika te bevrijden. Het ging om Nederlanders en andere Europeanen die werden vastgehouden in Marokko, Algerije, Tunesië en Libië, op het land en op…
Het voorlopige vredesverdrag dat Michiel de Ruyter in november 1662 met de stad Algiers had gesloten bleek al snel een wassen neus te zijn. De Algerijnen bleven Nederlandse schepen buitmaken en de bemanningen in slavernij afvoeren. Cornelis Tromp, die in maart 1663 De Ruyter was opgevolgd als opperbevelhebber in de…
Met een voorlopig vredesverdrag en een wapenstilstand met Tunis op zak voer viceadmiraal Michiel de Ruyter in maart 1662 naar Cagliari op Sardinië. Daar werden de schepen bevoorraad, waarna De Ruyter begin april koers zette naar Algiers. Algiers was het beruchtste en zonder enige twijfel ook het rijkste Noord-Afrikaanse kapersnest…
De achtervolging van vijf Noord-Afrikaanse kaperschepen had Michiel de Ruyter en zijn eskader op 16-17 februari 1662 tot aan Kaap Farina gebracht. Deze kaap, ook bekend als Ras et Tarf, vormt het noordwestelijkste puntje van de Golf van Tunis. De stad Tunis zelf ligt enkele tientallen kilometers zuidelijker. In die…
Dankzij de inspanningen van een zekere Cornelius Haga kon de Republiek der Verenigde Nederlanden in 1612 een verdrag met het Ottomaanse Rijk sluiten. Zo’n verdrag – formeel een capitulatie, dus een overgave – bood de Republiek vele voordelen. Hoewel het verval in het Ottomaanse Rijk al enigszins zichtbaar was, beheersten…
Na een waardevolle bijdrage te hebben geleverd aan het oplossen van de crisis in Salee voer Michiel de Ruyter begin november 1655 op de Tijdverdrijf terug richting de Straat van Gibraltar en het Iberisch schiereiland. Onderweg kwam de viceadmiraal diverse schepen tegen waarvan hij in zijn journaal melding maakte. Spaanse…
De Republiek der Verenigde Nederlanden had sinds 1651 een vredesverdrag met de Marokkaanse stad Salee (Rabat), een de facto onafhankelijk staatje waarvan de economie voor een groot deel dreef op de kaapvaart. Het verdrag moest voorkomen dat Nederlandse handelsschepen in Marokkaanse handen vielen. In 1654 kwam de vrede echter in…
Tijdens zijn expeditie tegen de Noord-Afrikaanse kapers in 1655 voer viceadmiraal Michiel de Ruyter op 27 september van dat jaar op de Tijdverdrijf net buiten de Straat van Gibraltar. Het weer was goed, en op enig moment signaleerde hij een groot schip dat zijn aandacht trok. Met slechts twee andere…
Op 2 maart 1654 werd Michiel de Ruyter beëdigd als viceadmiraal van Amsterdam, de belangrijkste van de vijf admiraliteiten die de Republiek kende. Vrijwel direct werd hij, nog niet eens woonachtig in de stad aan het IJ, ingezet om Nederlandse schepen te escorteren die door de Straat van Gibraltar naar…
Christenslaven zijn de ongelukkige Europeanen, zeelieden en kustbewoners, die tussen grofweg 1520 en het eerste kwart van de negentiende eeuw in handen vielen van Noord-Afrikaanse kapers. Deze waren afkomstig uit Marokko, Algerije, Tunesië en Libië en worden ook wel de ‘Barbarijse zeerovers’ genoemd. Meer dan een miljoen Europeanen zijn in…